Week 11 – Dwars door Luxemburg

Het weekend brachten we door in Troisvierges. Zaterdag was het warm en namen we een duik in het zwembad bij de camping en aten ijsjes met onze voetjes in de beek. Ook maakte Els een zeer slecht bewegwijzerde wandeling. Het begon nu wel echt op vakantie te lijken. Zaterdag op zondag waren er grote onweers- en regenbuien. Niet zo erg als op sommige plekken in Nederland of België gelukkig, maar onweer in een tentje is toch altijd wel een beetje spannend. 

Op maandag pakten we onze spullen weer in om verder Luxemburg in te trekken. En nou, dat hebben we geweten. We waren inmiddels gewend dat we vrij makkelijk 60 km op een dag kunnen fietsen maar dat lukte nu echt niet. Door al het klimmen en dalen, maar vooral het steile klimmen had Els het al vrij snel helemaal gehad. Na ongeveer 40 km was er een camping en besloten we het voor gezien te houden en een beetje bij te komen. Dit was echt wel anders dan de Vennbahn die grotendeels geleidelijk stijgt. ’s Avonds waren we net op tijd met het opzetten van onze tarp waardoor we rustig in de stortregen konden koken en eten, dat was eigenlijk wel heel knus.

Omdat maandag zo tegenviel besloten we het dinsdag kort te houden. We zouden beginnen met een flinke klim maar daarna waren en verschillende campings waar we zouden kunnen stoppen. Die klim was inderdaad lang en onderweg kwam toch ook de regen die we even dachten te kunnen overslaan. De rest van de weg bleef behoorlijk nat en we waren blij met een droge schuilplaats bij een station. Na de afdaling werd de omgeving prachtig, langs de Sûre, door hoge bebossing, waar onze camping ook lag.

Woensdag begon met wachten tot we konden bellen voor een afspraak voor het Janssen vaccin. Dat kon vanaf 10 uur. Onhandig was dat we dachten dat we geen 0800 nummer konden bellen in het buitenland. Dat betekende dat we telkens eerst een ander nummer belde om ons te laten doorverbinden. Ook onze moeders hielpen mee maar helaas zonder succes…

Tegen 11 uur gingen we toch maar door. We wisten dat er alleen een klim in het begin zou zijn en daarna een veel vlakker stuk. Bovendien genoeg stations onderweg om als het echt niet ging gebruik te kunnen maken van het gratis openbaar vervoer in Luxemburg. Maar die treinen waren niet nodig. Het weer werd steeds beter en de weg ook. Vanaf Ettelbruck fietsen we door een vallei naar Luxemburg, op goed bewegwijzerde fietspaden met af en toe ook een plek om water te tappen of aar de WC te gaan. Dat was een stuk meer ontspannen dan over de autoweg met klimmetjes of haarspeldbochten. We gingen dus als een speer en fietsten bijna 70 km ondanks ons late vertrek. We kwamen ook door Luxemburg, een bijzondere en mooie stad! 

Op donderdag besloten we dus om nog een middagje de stad te gaan verkennen, helaas deze keer wel in de regen, maar we genoten van het ronddwalen door de stad. Eerder die dag zaten we om 8 ’s ochtends uur weer klaar om te bellen en deze keer lukte het! Dus aanstaande zaterdag worden we gevaccineerd in Maastricht, hoezee!  

Op vrijdag maakten we nog een fietstocht naar Esch-sur-Alzette, waar we de stad bekeken en een bezoek brachten aan het Maison de la Transition. Dat is een eetcafé en winkel, maar ook een plek waar vanuit allerlei workshops en activiteiten worden georganiseerd rondom duurzaamheid. Het had ons leuk geleken om hier iemand te spreken van de organisatie over hoe je zo’n organisatie opzet en mensen betrekt, maar het was ons helaas niet gelukt om contact te maken. Wel aten we er een lekkere lunch. Op de terugweg kreeg Pim de eerste lekke band van deze reis. Het moest een keer gebeuren! Gelukkig was er nog wel mee te fietsen met regelmatig oppompen en werd de band op de camping weer geplakt.