Week 10 – van de Maasroute naar de Vennbahn: Luxemburg here we are!

Het weekend verliep voor ons beiden anders. Pim bleef op de camping in Zuid-Limburg om wat computerwerk te verrichten en bracht een kort bezoekje aan Maastricht. Els zat een weekendje in Haarlem en speelde rummikub met haar oma en zwom in haar favoriete duinmeertje. Wel kochten we allebei sandalen: op wandelschoenen fietsen werd steeds minder fijn met dat warme weer. 

Maandag kwam Els weer met fiets, geleende fietstassen, vaccinatieboekjes en nieuwe energie naar Elsloo en fietsten we verder naar Eijsden onder Maastricht. Voor ons het (voorlopige?) einde van de Maasroute. Het zwemwater op de camping was erg welkom met het warme weer.

Vanaf Eijsden gingen we een dagje heuvelen, op aanraden van Pims broer fietsten we heuvel op heuvel af langs allerlei mooie dorpjes en aten we kersenvlaai. De uitzichten waren heel mooi en we kregen steeds meer een buitenland gevoel. In Vaals stonden we twee nachten, opnieuw op de grens met Duitsland. 

Op donderdag was het eindelijk zover, met ruim 2000 kilometer op de teller fietsen we de grens over om er voorlopig overheen te blijven. We namen de Vennbahn fietsroute van Aken naar Trois-Vierges in Luxemburg. De Vennbahn is een oude spoorlijn speciaal omgevormd tot fietspad, en voelde super-de-luxe. Mooi asfalt, geen ander verkeer, regelmatig informatieborden en bankjes, wat wil de fietsende mens nog meer! 

Omdat we niet langer dan 48 uur in zowel Duitsland als België mogen verblijven zonder negatieve test, moesten we de route in twee dagen fietsen. Op zich goed te doen, maar met 31 graden toch wel zwaar. Gelukkig is het juni en heel vroeg licht dus op donderdag stonden we om half 6 op om iets na 7 uur van de camping weg te fietsen. Dat klinkt heel vroeg, maar we waren niet eens de eerste want twee andere koppels waren ons al voor gegaan. We waren wel blij met ons vroege vertrek want de eerste 40 km van de route bestonden uit een lichte stijging. Die hadden we er dus om 11 uur al op zitten. Om half 3 kwamen we aan op camping ‘La Plage’, met een smalle groenstrook langs een meer waar je niet in mocht zwemmen. Gelukkig was er wel een zwembad op de camping waar we goed in konden afkoelen. Ook de wedstrijden België-Denemarken en Nederland-Oostenrijk waren goed te volgen door het geluid vanaf het terras op de camping. 

Vrijdag vertrokken we iets minder vroeg, de dag zou ook wat minder zwaar zijn en meer dalen. Dit deel vonden we mooier dan dag één: er waren meer uitzichten, oude spoorbruggen, en zelfs een tunnel waar de lichtjes aanfloepten toen we er doorheen fietsten. Ook kruisten we onderweg de waterscheiding van de stroomgebieden van de Maas en de Rijn. ’s Middags werd het toch wel weer erg warm en kreeg Els het steeds zwaarder, vooral toen na al een aardige stijging de helling nog wat steiler werd. Dat is wel even wat anders dan de dijk opklimmen in Nederland. Aan het eind van de rit bereikten we Luxemburg! Daar kunnen we even blijven om zonder quarantaine weer terug te kunnen voor een vaccinatie in Nederland. Ondertussen genieten we van het weer en maken we nieuwe plannen.