Week 9 – Langs de Maas tot stilstand gekomen

Zaterdag hadden we een dag van het woonproject waar we aan meedoen (we gaan er een blog over schrijven!) met ‘s ochtends een zoommeeting met presentaties. In de middag ontmoetten we elkaar live in Nijmegen in kleine groepjes en deden we op verschillende locaties opdrachten. Het was heel leuk om de mensen te zien met wie we al een aantal weken videobellen. In de avond konden we ook nog met een aantal mensen uit eten in Nijmegen, zo fijn dat dat nu weer mag! We sliepen nog een nachtje in de kloostertuin en stapten zondag weer op de fiets om de Maas verder af te gaan zakken. Opnieuw langs Groesbeek, en later de Maas over en verder door de Maasduinen. We fietsten verkeerd, maar dat leverde wel een mooie pauze op met uitzicht over een meer. ‘s Avonds verbleven we op een camping met voedselbos in wording, waar nu in elk geval heel veel klaprozen staan.

Maandag gingen we verder langs de Maas, nu echt door Limburg. We genoten van het fietsen langs de Maas, soms recht er langs, dan weer van een afstandje en soms opeens een stukje door het bos. We fietsten door Venlo, waar Els geraakt werd door het beeld van de ‘Vreedzame Krijger’ die ”krijgt voor iets nieuws, iets dat we allemaal weten. Kruipend onder onze huid, onbewust voelen we het. Het moet anders, met deze mooie planeet” (aldus een stukje van de tekst op het bord bij het standbeeld). Langs dit stuk van de Maasroute staan ook nog 10 kunstwerken speciaal gemaakt voor de fietsers langs de Maasroute. Het zijn allemaal kunstwerken waar je op kunt zitten, dus dat deden we dan ook toen we langs een gigantische bank kwamen met uitzicht op een pontje. Het natuurkampeerterrein van die avond stond best wel vol met andere kleine tentjes, leuk om een beetje met anderen te ouwehoeren over tentjes en fietstochten. Ook op dinsdag gingen we weer op de fiets. Dit deel van de route slingerde enorm waardoor de verwachte 45-50 km uiteindelijk bijna 75 km werd. Gelukkig kunnen we dat nu prima en waren we alsnog al om half 4 op de camping in het pittoreske Elsloo. Wel opletten dat we genoeg drinken met de warmte.

In Elsloo wilden we sowieso een rustdag inplannen en we maakten een supermooie gedichtenwandeling door de kasteeltuinen van het kasteel van Elsloo, inclusief pootjepaden in de beek en kabouterhuisjes. En we aten ijsjes, we hadden zelfs een plek gevonden waar vegan (room)ijs werd verkocht. Verder waren we veel aan het nadenken over wat we nou moesten doen. Het gaat hard met de vaccinaties… dus zullen we daar maar op wachten? Zou Frankrijk code geel worden of blijft het oranje? O, Duitsland wordt code geel maar je moet voor zo ongeveer alles een negatieve test laten zien (terras, camping, etc). Het blijft vermoeiend om telkens weer nieuwe plannen te moeten maken. Geen plan hebben vinden we lastig want dan ontbreekt elk gevoel van doel of richting. Maar telkens een nieuw plan maken kost superveel tijd en energie en moet om de haverklap weer worden omgegooid. Ook missen we een ritme. Daar denken we dus over na en uiteindelijk besluiten we dat Pim nog langer op de camping blijft en een beetje werkt, terwijl Els een paar dagen naar Haarlem gaat. Met de trein, voor het eerst deze reis! Ook kunnen we dan onze vaccinatieboekjes thuis ophalen. En daarnaast laten van onze nieuwe fietstassen de naden één voor één los, waar we erg van balen… die brengen we weg voor reparatie terwijl we van Pims oom in de tussentijd andere tassen kunnen lenen.