Hoe bedenk je het?

Nog ongeveer 1,5 maand en dan begint ons volgende avontuur!

Door Europa, op de fiets, langs allerlei duurzame initiatieven.

Hoe is dat idee eigenlijk ontstaan?

Nou, omdat we wel weer toe zijn aan een avontuur, nadat we, samen met ongeveer de hele wereld, een jaar lang ‘opgesloten’  hebben gezeten door corona. Wat er precies mogelijk zal zijn vanaf april weten we ook nog niet, maar we kunnen onze route makkelijk aanpassen als dat nodig is. En met ons tentje zijn we behoorlijk zelfstandig en hebben we niet veel nodig. 

Een ontwikkelingsland… of toch dichter bij huis

Ons idee om op avontuur te gaan borrelde al wat langer, maar zat eerst meer in de trant van een paar jaar in een ontwikkelingsland wonen en werken. Na onze ervaringen in Uganda en Nepal leek het ons tof om nog een periode, maar dan samen, echt in het buitenland te werken in plaats van vrijwilligerswerk te doen. Maar er ontstonden de nodige twijfels, zowel qua timing (corona) als qua nut, want hebben we genoeg toe te voegen? Kun je niet beter lokale mensen aannemen dan (één van) ons? Die weten sowieso ook veel beter hoe dingen in hun eigen land werken, en hebben vast ook meer toepasbare kennis… 

Dat plan staat dus in de ijskast. Maar ja, het avontuur trok toch.

Down to Earth

Op een avond zagen we de documentaire Down to Earth (aanrader!) over een gezin wat de wereld rondtrok en met allerlei mensen van inheemse bevolkingsgroepen sprak, de zogenaamde Earth Keepers. 

Het was mooi om te zien dat, hoe verschillend al deze mensen en culturen ook waren, hun gedachten over de wereld grotendeels overeen kwamen. En, ondanks alles, waren deze mensen overwegend optimistisch, en leefde het gevoel dat de mensheid in een periode van transformatie zit. 

Geen wanhoop maar hoop

Wij worden soms wat moedeloos als we zien hoe het gaat met de wereld en de mensen die erop leven. Het lijkt vaak alsof we nooit leren, niet van het verleden, en ook niet van feiten die duiden op klimaatverandering en waar we nú op moeten acteren, voor we het onszelf heel moeilijk gaan maken. We lijken soms wel met z’n allen een puber wiens frontale cortex nog niet genoeg is ontwikkeld en die zonder na te denken over de gevolgen van zijn of haar daden, gewoon maar wat doet. Toch is het niet zo zwart wit, want er zijn genoeg mensen die zien dat het anders moet en daarop acteren. De documentaire ‘Down to Earth’ inspireerde ons om zelf ook op zoek te gaan, dichterbij huis, naar mensen en gemeenschappen die laten zien dat het anders kan. Want met wanhopen kom je uiteindelijk nergens, en uit hoop kan je juist heel veel positieve energie halen die ook weer kan aanzetten tot een (kleine) verandering in je eigen leven.

Leren hoe het anders kan

En wat is dan dat ‘anders’ leven? Dat kan natuurlijk van alles zijn. Zelf merken we dat we het meest enthousiast worden van mensen die een initiatief beginnen met een duidelijke link naar de maatschappij nu, en een visie voor hoe hun initiatief daar in past. Eén persoon die zelfvoorzienend en afgezonderd leeft is mooi (denk aan Floortje naar het einde van de Wereld), maar niet weggelegd voor de hele wereldbevolking. Dat inspireert ons daarom minder dan een groep buurtbewoners die samen hun wijk gaan vergroenen, om maar iets te noemen. Dus, willen we meer weten over zeewier kweken tussen windmolens op zee, een Herenboerderij, voorbeelden van duurzame stedelijke ontwikkeling met actieve inbreng van burgers in Freiburg, een voedselraad in Duitsland, een verticaal bos in Milaan… hoe kunnen we anders wonen, aan ons voedsel komen, een ander soort economie nastreven, energie opwekken en burgers betrekken bij deze veranderingen. 

Heb jij nog inspiratie?

Mocht jij nog een initiatief, project of persoon kennen waarvan je zegt, daar moeten jullie nou echt langs! Laat het ons dan weten, per mail, telefoon of in een reactie hieronder.

Ter inspiratie hieronder een voorlopige route (onder voorbehoud van coronamaatregelen natuurlijk).