Week 19 – Alpen in zicht

Zaterdag beloofde weer een warme dag te worden, maar we hoefden maar een klein stukje te fietsen. Onderweg plukten we nog een hoop bramen, want anders is augustus niet compleet volgens Els. We gingen naar een natuurcamping in de buurt van Waldshut-Tiengen. Dat was nog net in Duitsland maar je kon wel binnen een half uur Zwitserland in fietsen. En dat was precies wat wij van plan waren, want we hadden zowel op maandag en dinsdag afspraken bij het Paul Scherrer Instituut (PSI) in Zwitserland. Na de overvolle campings van de dagen hiervoor waren we heel blij dat we een rustig plekje kregen in het hoogste hoekje van de camping. Er waren zelfs voor ons bruikbare stopcontacten, dus konden we lekker bij de tent wat werken en ons voorbereiden op de afspraken. Bovendien was er een stroompje naast de camping waar we heerlijk in konden afkoelen. 

Op zondag maakten we nog een wandeling vanaf de camping en kregen we alvast een eerste blik op de Alpen. Pim werkte deze dagen nog hard aan het verspreiden van zijn proefschrift en was overweldigd maar ook heel blij met alle reacties. 

• 

• 

Op maandag fietsten we dus naar Zwitserland waar Tilman Schildhauer ons rondleidde op het energie-integratie platform van PSI. Het was voor Els heel leuk om in de container van zowel een elektrolyser als een brandstofcel te kunnen kijken. We leerden ook meer over het energiesysteem van Zwitserland. Er is veel waterkracht, maar dat is voornamelijk in de lente en zomer. Daarnaast wordt (nog) veel gebruik gemaakt van kernenergie en is veel olie nodig voor de transportsector. De huizen in Zwitserland zijn al goed geisoleerd, maar om een volledig duurzaam energiesysteem te krijgen hebben ze wel een probleem om de schaarste aan energie in de winter op te lossen. De mensen die wij spraken denken dat (lokale) biomassa hierbij kan helpen en onderzoeken manieren om uit biomassa (lokaal bos en van afvalwaterzuiveringsinstallaties) zoveel mogelijk biogas te maken. Els gaf nog een presentatie over haar onderzoek en had interessante gesprekken met de onderzoekers daar. 

• 

• 

Op dinsdag gingen we nogmaals terug, maar deze keer spraken we Brigitte Osterath en met haar bezochten we het natuurgebied wat gecreeërd is op een high-tech elektronenlaser. Hierover zullen we nog iets schrijven. ‘s Avonds hielden we nog een soort van mini-barbecue met leuke Duitse vleesvervangers.

• 

• 

• 

Vanaf nu hebben we geen afspraken meer gepland en gaat onze focus meer verschuiven naar het beklimmen van de Alpen. Op woensdag stapten we vol energie weer op de fiets voor nog een paar relatief vlakke dagen langs de Rijn en de Bodensee. In de ochtend kwamen we al snel Kevin tegen die met zijn drone aan het spelen was. Hij was net vier dagen geleden begonnen aan een fietsreis door Europa, net als wij. Ook hij heeft een blog en een vergelijkbaar doel, namelijk ontdekken hoe Europa in staat gaat zijn het doel van 55% CO2 reductie in 2030 te halen. Met zoveel overeenkomsten was het natuurlijk leuk om een stuk samen op te fietsen. Onderweg maakte Kevin nog een paar shots van ons met zijn drone. 

• 

• 

Al een tijdje volgen we een stuk van de ”Onbegrensd fietsen naar Rome” route van Paul Benjaminse. Waar nodig voor het bezoeken van projecten weken we daar van af. Ook nu besloten we om een stukje af te wijken en een stuk van de Rijn te volgen waar Benjaminse afsnijdt. En daar waren we blij om, dat stuk leidde ons namelijk langs prachtige uitzichten op de Rijn en ook langs de Rheinfallen: de grootste waterval van Europa. 

• 

• 

We besloten onze woensdag met een duik in de Rijn en kookten samen met Kevin een heerlijk diner aan het water. We sliepen die nacht voor het eerst in Zwitserland op een mooie, goed georganiseerde maar ook wel heel Zwitsers geprijsde camping.

• 

• 

Op donderdag hadden we bedacht om de Bodensee te bereiken en door te fietsen tot we de route van Benjaminse weer op zouden pikken. Die ruim 80km bleken te ambitieus, dus deden we maar rustig aan met lange pauzes aan de Bodensee, campings zijn er gelukkig genoeg. Toch waren we blij met onze route, die ons ook langs het pitoreske Stein am Rhein voerde, met prachtig beschilderde gebouwen. Ook waren we nog kortstondig in Duitsland in Konstanz en Els wilde daar graag een ijscoupe eten bij een ijscafé. Helaas waren die allemaal te vol, dicht of op vakantie dus belandden we uiteindelijk met een beker vegan ijs van de Lidl in een park aan de Bodensee. Dat was ook helemaal niet verkeerd. We verbazen ons overigens nog steeds over hoeveel we nu kunnen eten, zo’n beker ijs eten we samen makkelijk op en dan zitten we niet eens vol. Na de ijspauze bereikten we vrij snel een camping en picknickten we ‘s avonds opnieuw aan de Bodensee. We moesten denken aan onze wandeltocht van 4 jaar geleden door het Zwarte Woud, waarbij we ook eindigden aan de Bodensee en daar aten op een warme zomeravond. 

• 

• 

Vrijdag verlieten we de Bodensee echter al weer, nadat Els er ‘s ochtends nog in had gezwommen en we ‘s middags onze lunch verorberden in een park langs de Bodensee. Onze relatief korte fietsdag voerde ons door Oostenrijk en liet ons de Alpen steeds beter zien. We eindigden op een camping aan een klein mooi meertje bij Sankt Margarethen.

• 

•