Week 16 – Van de Maas naar de Moezel

Zaterdag vertrokken we uit België, op naar Italië! Maar eerst; Frankrijk. We zaten aan de Semois en wilden naar de Maas, om de Maasroute verder te volgen. Om op de Maasroute te komen moesten we bij de Semois vandaan klimmen, over een steil en niet erg fietsvriendelijk bospad. Maar het is ons gelukt en even later reden we bijna zonder het te merken Frankrijk binnen. Het landschap werd ook meteen Frans, met glooiende heuvels vol ronde strobalen, zonnebloemen en allemaal kleine gehuchtjes. We fietsten nog een stuk vlak langs de Maas op een deels ondergelopen fietspad (lang leve sandalen!). 

Aan het einde van de dag leek wel erg te gaan regenen en onweren dus we waren blij dat we op de camping waren. We hadden net op tijd onze tent en tarp opgezet maar die tarp was een slecht idee. Het onweer was zo heftig dat de tarp en ook de haringen van de tent loswaaiden en Pim in de stortregen buiten probeerde de haringen erin te krijgen terwijl Els de stok vasthield en probeerde alle spullen droog te houden. Pim werd kletsnat en nam toch maar even een warme douche. We waren best wel geschrokken maar we zijn er goed vanaf gekomen. Toen er zondag weer een heftige bui aan leek te komen besloten we toch maar ergens te gaan schuilen, zeker met onze lekke fietstassen. Uiteindelijk stonden we met 5 Nederlanders (allemaal uit Utrecht!) in een hokje met veel vogelpoep en fietsten we toen het weer droog werd in karavaan verder naar Verdun.

In Verdun hielden we een dagje rust en deden we vooral veel computerdingen. Ook liepen we nog een rondje door de stad, langs de Citadel en een installatie over de geschiedenis van (het gebied rondom) Verdun. We kregen bericht dat onze nieuwe fietstassen waarschijnlijk op vrijdag zouden worden bezorgd in Metz, waardoor we een dag extra hadden om te ‘overbruggen’. Daarom kozen we ervoor om op maandag maar 20 km te fietsen naar een camping die wel fijn leek. Dat was ook zo gelukkig: het was een fijne en vrij kleine camping waar we konden uitkijken op de Maas die er langs stroomde. En tot Els’ grote geluk waren er wc’s met wc-brillen én zelfs wc-papier, aan beiden is op Franse campings namelijk een groot gebrek. Ook was er goede wifi, stroom en een tafelvoetbaltafel, dus wij vermaakten ons prima. 

Wel begon het maandagmiddag te regenen en ook de volgende ochtend ging dat door. Dinsdag was daardoor een beetje een ‘alles is nat’ dag. Natte tent, natte tarp, natte handdoeken, vochtige kleren, natte schoenen etc. De hele dag bestond een beetje uit goed uitkijken voor grote donkere wolken en hopen dat we niet nat zouden worden (en vooral de kapotte fietstassen niet). De lunch aten we in een zeer kaal bushokje maar met onze stoeltjes werd het toch nog comfortabel en in elk geval droog. ‘s Middags klaarde het wel op en overwonnen we nog een paar flinke heuvels voor een ommetje naar de supermarkt en camping die een eindje van de route af lagen. 

De camping lag naast een TGV-lijn en had ondanks de 3-sterren geen wc-brillen, maar wel een zwembadje. We stonden met ons tentje tegenover een kampement van ruim 10 zeer luxe caravans (‘Airstreams’ heten ze), inclusief grote en dure auto’s en zelfs achterin meegenomen 2 persoons scooters. Zitten wij daar met onze fietsen en ene gaspitje… 

Donderdag fietsten we na nog een pittige klim al zoevend naar de Moezel toe, die we volgden tot in Metz. We kwamen nog langs een aquaduct uit de 2e eeuw na Christus waarvan nog een aantal pilaren overeind stonden. In totaal was het aquaduct over de Moezel ruim 1 km lang geweest, zeer indrukwekkend wat er toen al mogelijk was. Bovendien zouden onze nieuwe fietstassen al bezorgd zijn in de buitensportwinkel in Metz, dus daar gingen we meteen maar langs. Gelukkig sprak er iemand in de winkel Engels want ze wisten van niets, maar de tassen waren er wel! Driewerf hoera en wij kunnen weer met minder zorgen verder fietsen.

De stadscamping in Metz was de volgende stop, en zit op 5 minuten lopen van het centrum dus kunnen we lekker de stad gaan verkennen. Er was een lichtkunstfestival met als thema ‘water in de ruimte‘. We liepen in het donker een rondje door de stad en genoten van de kunstwerken, van een spiegelconstructie in een kerk tot een lichtshow geprojecteerd op de kathedraal. Metz was nu al boven verwachting. Ook op vrijdag gingen we weer de stad in en liepen nog langs wat andere kunstwerken, Metz is echt een mooie, groene en levendige stad. Dat is eigenlijk het leukste, als je geen verwachtingen hebt en het dan zo leuk blijkt te zijn.