Huis in Strasbourg
Reisverhalen

Week 17 – Frans-Duitse avonturen

Zaterdagochtend vertrokken we uit Metz, en het werd meteen duidelijk dat dit een dag met veel klimmen en dalen zou worden. Rechte stukken waren er eigenlijk niet, en een stuk moesten we ook over een vrij drukke weg. Dat werd gelukkig later beter, maar fietspaden hebben we niet echt gezien. Pim fietste nog een paar kilometer extra om brood te kunnen kopen. Over Noord-Frankrijk hadden we eerder gehoord dat het desolaat zou zijn, en daar konden we het wel mee eens zijn vandaag. Vooral toen we na bijna 80km bij de camping aankwamen, en deze niet meer bleek te bestaan. Er waren nog wel bordjes, en zelfs een drie-sterren bordje met ‘camping’ bij de receptie, maar het was nu een huisjespark. Dus, daar zaten we dan. De volgende camping was nog ruim 20km verder. Gelukkig hadden we eten mee en dus kookten we onderweg een maaltijd die ons zeer goed smaakte. Uiteindelijk kwamen we om half 8 op een camping municipal in Mittersheim, met ruim 100km op de teller, en 850m geklommen. De receptie was al dicht en zou op zondag ook dicht blijven, dus we lieten maar wat geld achter in de brievenbus van de camping. Als beloning hadden we wel een prachtige zonsondergang, waar we erg van genoten.

Op zondag waren we vrij moe, niet zo gek ook. We fietsten 40 moeizame kilometers naar de volgende camping. Het was opnieuw vreemd weer, vrij drukkend met af en toe zeer heftig uitziende wolken. Gelukkig konden we alle drie de keren dat het echt losbarstte schuilen, één keer zelfs bij een gezellige crêperie met een kopje thee. We besloten een dagje op de camping te blijven omdat we echt even moesten uitrusten. Helaas voor ons was het zondag en konden we dus nergens boodschappen doen. Maar met onze voorraad, een potje pastasaus en een pak muesli die we konden kopen op de camping konden we nog genoeg maaltijden improviseren. In water geweekte muesli als ontbijt bijvoorbeeld, schijnt ook nog eens heel gezond te zijn (maar met sojayoghurt is lekkerder, moeten we toegeven). 

De camping lag aan het Marne-Rijnkanaal en op onze rustdag maakten we een korte wandeling in de omgeving. Er leek weinig te beleven, maar op amper 5 km kwamen we een glasblazerij tegen met open werkplaats waar je mocht zitten en kijken hoe de er glaskunst gemaakt werd. En een paar honderd meter verderop was een hellend vlak. Dat was een bak water die een betonnen wand op en neer rijdt, van het hoger naar het lager gelegen kanaal en andersom. Grappig om naar te kijken. Aan het einde van de dag voelden we ons wel weer uitgerust. 

De volgende ochtend regende het pijpenstelen, en in de stromende regen gingen we op de fiets. Vandaag was tegen onze verwachtingen in een makkelijke dag. We fietsten door de Vogezen en daarna naar Straatsburg, maar het hele stuk was langs het Marne-Rijnkanaal, waardoor het heel goed te doen was: over het algemeen vlak met af en toe een hobbel bij één van de meer dan 50 sluizen waar we langskwamen. In Straatsburg hadden we een hotel geboekt omdat het weer nog wel wat langer onbestendig leek te blijven. En 2 kilometer van ons hotel barstte er dan ook opnieuw een gigantische onweersbui los, en stonden wij met allemaal anderen onder een viaduct. We hadden een hotelkamer met keukentje, en bad, dus we genoten weer goed van de luxe (en de wc-bril!) en gingen op tijd slapen. 

Woensdag werd er weer veel gecomputerd, maar hadden we ook een heel leuke afspraak met iemand van de gemeente Straatsburg over het stimuleren van biodiversiteit in de stad (zie onze blog daarover). Daarna en daarvoor liepen we rond in Straatsburg op zoek naar stadsnatuur en geveltuintjes. Heel leuk om met zo’n andere blik door de stad te lopen. 

Ondanks de weersvoorspelling had het niet geregend tijdens ons verblijf in het hotel… maar toen we weer uit Straatsburg vertrokken duurde het niet lang voor het weer begon met regenen. We konden nog wel op tijd lunchen in een mooi park en fietsten daarna de Rijn over door naar Marius, die we hadden leren kennen tijdens ons vrijwilligerswerk in België. Hij woont samen met zijn partner en 4 anderen in een huis met een grote tuin net over de Duitse grens. We werden hartelijk welkom geheten en hadden een gezellige maaltijd met iedereen. ’s Avonds gingen we nog op avontuur in het bos om op zoek te gaan naar paddestoelen. Die vonden we niet, maar wel hout voor een mogelijk kampvuur. 

Nog wat later stapten we in de auto met onze hoofdlampjes om te gaan ‘dumpster diven’. Dat hadden we beiden nog nooit gedaan, maar is voor Marius iets heel normaals. We reden dus naar een supermarkt in de buurt, slopen langs een maisveld naar de achterkant van de supermarkt om te kijken wat er zoal in de prullenbakken zat. En ondanks dat het maar een halve prullenbak was, hadden we toch een flinke buit met oa 1,5 kilo pastinaken, radijsjes, appels en een hoop paprika’s. De groenten zijn weggegooid omdat ze niet meer helemaal goed zijn of over de houdbaarheidsdatum, maar zijn over het algemeen nog prima te eten. 

Op vrijdag namen Marius en zijn vriendin Liane ons mee naar het Zwarte Woud voor een prachtige wandeling. Onderweg zochten we naar paddestoelen en plukten we heel veel bosbessen. Superleuk om te doen. En ook heel bevredigend om dan ’s avonds risotto te maken van je zelfgezochte paddestoelen met de uit de prullenbak geredde geroosterde pastinaken en paprika’s.

5 gedachten over “Week 17 – Frans-Duitse avonturen

    1. Dag Wilma,
      Dankjewel 🙂
      We zijn soms ook gewoon even klaar ermee hoor, maar al met al lukt het best goed om er wat van te maken. Zeker als je allemaal leuke en bijzondere mensen ontmoet.
      Els & Pim

  1. Hé Els en Pim, ik duim voor beter weer voor jullie in de komende periode. Leuk trouwens om jullie reis te volgen. Ik was deze etappe vooral geschokt door de prachtige groenten die jullie nog uit de afvalcontainer hebben gehaald. Ik stelde Wilmie voor dat bij ons winkelcentrum ook eens te proberen, maar dat werd niet met applaus ontvangen 😉.

    1. Ha Frank,
      Leuk om van je te horen!
      En ja zonde hè, al die groenten… en het was voor ons ook wel een drempel hoor. Dus ik snap Wilmie wel.
      Heel fijne zomer nog!
      Els & Pim

  2. Begint op vakantie te lijken…. (gelukkig) en het weer wordt mooier. Hebben jullie nog tijd om de klimaatplan en van Europa te lezen en zelfs Nederland. Het klinkt hoopvol in mijn ogen nu de uitvoering nog. Veel plezier J en H

Laat een antwoord achter aan elsenpim Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *